مطالعه تنوع اللی ژنهای کنترل کننده ورنالیزاسیون (vrn-1) و فتوپریود (ppd-1) درژنوتیپ‏های مختلف گندم

بهاره سازی و فتوپریود نقش قابل توجهی در سازگاری جغرافیایی و عملکرد زراعی بالا و عملکرد بالقوه در غلات دارند. بنابراین اطلاع از وضعیت توزیع ژن های ورنالیزاسیون و فتوپریود برای درک بهتر سازگاری ژنوتیپ های مختلف گندم به محیط های گوناگون خیلی مهم است. اطلاع از تنوع اللی این ژن ¬ها به اصلاح گران نبات کمک می¬کند تا با بینش بهتری با استفاده از نشانگرهای مولکولی در برنامه های اصلاحی برای به حداکثر رساندن ترکیبات اللی برتر در بهبود ژنوتیپ های گندم اقدام نمایند. در این تحقیق 38 رقم گندم با استفاده از نشانگرهای مولکولی کارکردی برای ژنهای بهاره سازی vrn-1 و فتوپریود ppd1 مورد بررسی قرار گرفتند. در این تحقیق فراوانی الل های vrn-a1، vrn-a1a و vrn-a1b در مکان ژنی vrn-a1 به ترتیب 22/34، 15/63 و 63/2 درصد بود. در مکان ژنی vrn-d1، الل های vrn-d1 و vrn-d1 به ترتیب دارای فراوانی 94/78 و 06/21 درصد بودند. در مکان ژنی vrn-b1، بیشترین فراوانی اللی مربوط به vrn-b1a با 7/44 درصد بود، در حالیکه فراوانی الل های vrn-b1b، vrn-b1c و vrn-b1 در این مکان ژنی به ترتیب7/21، 4/18 و 8/15 درصد بود. تنوع اللی برای ژنهای فتوپریود نیز در جمعیت مورد مطالعه یافت شد. بطوریکه در مکان ژنی ppd-d1، فروانی الل های ppd-d1a و ppd-d1b به ترتیب 71 و 29 درصد بود. در مکان ژنی ppd-b1، 63/52 درصد ژنوتیپ ppd-b1a و 36/47 درصد ژنوتیپ ppd-b1b را نشان دادند. بطور کلی فراوانی الل ppd-d1a بیشتر از بقیه بود. نتایج تجزیه کلاستر با استفاده از روش دسته بندی upgma ژنوتیپ ها را در چهار گروه اصلی قرار داد. نتایج نشان می¬دهد که اکثر ارقام مورد مطالعه غیرحساس به فتوپریود بوده و همچنین دارای عادت رشدی بهاره می¬باشند.